Akplilere Duyrulur
Eskiden
bir makama talip olanlar üzülürlermiş. Neden? O makam ve mevkiin
kendine göre vebal ve sorumluluğunu da düşünürlermiş de ondan.
Hatta
bu sorumlulukları anlatan hadisleri de sık sık okur hırs ve arzularına
çekidüzen verir, davranışlarına da ölçü getirirlermiş.
Onların
arzu ve hırslarına düzen verip sorumluluklarını hatırlatan bu
hadislerden birini arz etmek istiyorum sizlere. Meali şöyle :
-
Dünyada on kişiye de olsa başlık edenler, mahşerde elleri başlarına
bağlı olarak gelecekler, makamının sorumluluğunu yerine getirmişlerse
elleri başlarına bağlı olmaktan çözülecek, getirmemişlerse başlarına
bağlı olarak görevini yapmayanların gidecekleri yere gönderilecekler!
İşte
bu sonuçtan dolayı geçmişin bir makama tayin olanları sevinirken,
yetersiz kalma halindeki sorumluluğunu da hatırlayıp endişe
duyarlarmış.
Nitekim
bu endişeyi duyanların başında da Halife Hazret-i Ömer'i (radıyallahu
anh) görmekteyiz. Son anlarını yaşarken oğlunu yerine halife tayin
etmesini istemişler. Onun verdiği tek cümlelik cevap, sorumluluk
örneğini gösteren şaheser bir cevaptır :
- Bir evden bir kurban yeter!
Evet,
bulunduğu makamın gereğini yerine getirmekte yetersiz kalırsa, halife
de olsa kendini kurban etmiş sayılır. Bir evden ise bir kurban yeter!..
Şimdilerde görülen odur ki, bir makam ve mevkiye talip olurken böyle
bir sorumluluk endişesi pek taşımıyorlar gibi. Sadece makamın
getirisini düşünüyor, götürüsüne ise hiç de kafa yormuyorlar. Demek ki
o makamda sadece neleri nasıl elde ederler, onu düşünüyorlar, fırsatı
ganimet bilme halleri onları sürükleyip götürüyor. Sorumluluğu pek akla
getirmiyorlar. Halbuki öyle makamların asıl sahibi bir millettir. O
mevkiin gereğini yerine getirmezse bütün milletin hakkını yüklenmiş
olmak söz konusudur. Nitekim bunun da canlı örneğini yine Halife
Hazreti Ömer vermektedir. Bir gün sahabenin zenginlerinden olan
Hazret-i Abdurrahman bin Avf'tan (radıyallahu anh) ödünç para ister.
Şaşıran Hazret-i Abdurrahman (radıyallahu anh) sorar :
-
Müminlerin emiri, ödünç parayı benden mi istiyor? Halbuki hazine elinin
altındadır. Oradan istediği kadarını alabilir. İstediği zaman da
ödeyebilir. Halifenin cevabı sorumluluk duygusunun şaheser bir
örneğidir.
-
Evet, der ey Abdurrahman, ödünç parayı senden istiyorum da elimin
altındaki hazine kasasından almıyorum. Çünkü der, hazinede bütün
milletin hissesi vardır. Oradan aldığımı ödeyemeden ölürsem bütün bir
milletle helalleşmek zorunda kalırım mahşerde. Bu da beni korkutur. Ama
senden aldığımı ödeyemeden ölürsem mahşerde bir millete mukabil bir
Abdurrahman'la helalleşmek zorunda kalırım. Bu ise ötekine nispetle
göze alınabilecek bir helalleşmedir. Onun için ödünç parayı senden
istiyorum...
İşte makamının sorumluluğunu idrak etme örnekleri...
Bazı
makam ve mevki sahiplerinin böyle bir endişeyi hiç taşımadıklarını
görünce sorumluluk anlayışının sıfırlandığını görüyor ve hayıflanarak
söylenmekten kendimizi alamıyoruz. Demek ki, 'Yüreklerden çekilince
korkusu Yezdan'ın, ne irfanın kalıyor tesiri ne de vicdanın!'
Böyle
devrelerde bizim duamız bellidir : Sorumluluk duygusunu yitirmeyen
yöneticilerimize hep birlikte dualar ediyor, Rabb'imiz utandırmasın
böyle sorumluluk sahibi yöneticilerimizi diyoruz.
Anasayfa 
