Epikuroscular'a göre ölüm bizim için
hiçbir şeydir - bu görüşe rağmen çalışmanın bütünlüğü açısından
aşağıdaki tuhaf felsefi ölüm listesini veriyoruz.
EMPEDOKLES:
Empedokles'in ölümü hakkında iki görüş vardır. Birine göre kırık bir
bacak nedeniyle öldü, diğerine göre bir tanrı olduğunu kanıtlamak için
Etna yanardağının kraterine atladı. Bunun nasıl bir kanıt oluşturacağı
ise kayıtlı değil.
HERAKLEİTOS: İnsanlardan nefret ettiği için dağ başına kaçtı
ve burada ot ve sebzeyle beslenmekten vücudu su topladı. Doktorlar bu
durumun tedavi edilemez olduğunu söyleyince kendi tedavisini kendisi
yapmya kalkışıp bütün vücudunu baştan aşağı gübreyle kapladı ve açık
havaya çıktı (belki de kimsenin onu evine alamayacağı için). Tarihçi
Diogenes Laertius'a göre, "üzerindeki gübreyi temizleyemedi ve böyle
tanınmaz halde köpekler tarafından parçalandı". Köpekler tanısaydı
belki de yapmazlardı.
Bir Atina hapishanesinde baldıran zehirinden ölen
SOKRATES'ten bahsetmeye gerek yok çünkü herkes bilir bunu, ama eğer
biri size bundan bahsedecek kadar talihsizseniz o zaman Plato'nun
Paedon adlı yapıtında tanımladığı Sokrates'in ölümü ile baldıranın
bilinen etkileri arasında bariz bir tutarsızlık kaydettiğinizi
söyleyin: yani biri yalan söylüyor.
PYTHAGORAS: Kendi aşırı vejeteryanizminin kurbanıydı.
Tatminsiz bir kaç müşterisinin kovalamasıyla bir fasulye tarlasına
geldi, fasulyeleri ezip kaçacak yerde, durduğu noktada kaldı ve
öldürüldü.
STOACI CRİNİS: (Stoacılık, dünya olaylarına karşı
kayıtsızlık ve ağırbaşlılık sergilemesiyle belirlenir) bir farenin
çığlığından korkarak öldü. Stoacı felsefe bunun üzerine hiç gitmedi.
Diğer yandan STOACI CHRYSİPPUS kendi korkunç şakalarından
birine gülerken öldü. Hikayeye göre yaşlı bir kadının eşeği filozofun
elbiselerini yemiş, filozof da kadına şarap verip, "Bari bir yudum
şarap ver de elbiseleri yıkasın," demiş. Chrysippus bunu anlatmış,
sonra gülmekten katılıp yere düşmüş. Sonra ölmüş. Böyle bir mizah
duygusu karşısında 700 kitabından hiçbirinin kalmamış olmasının iyi bir
şey olduğunu düşünmek affedilir bir suç sayılır.
DİOGENES:Üç yoldan biriyle ölmüş olması gerekir.
1.) Nefes almaya tenezzül etmeyerek.
2.) Çiğ ahtapot yemekten ciddi hazımsızlık.
3.) Köpekleri arasında çiğ ahtapot bölüştürürken ayağından ısırılmaktan.
Antik dönemden sonra felsefi ölümlerin kalitesi önemli oranda
düşüyor. Ama AQUINAS'ın, kendinden önce Epicurus'un da öldüğü gibi,
lavaboda öldüğünü söylemek belki iyi olur.
FRANCIS BACON: Bir
tavuğu karda dondurmaya çalışırken yakalandığı zatürreden öldü. Belki
de şimdiye kadar, yiyip ölmek karşısında, uygun yiyecek ararken ölen
tek adam.
Ve son olarak sabahları çok erken kalkmaktan ölen RENE
DESCARTES'ın talihsizliği. İsveç kraliçesi Christina'nın sarayına davet
alınma şerefine erişti, kraliçenin günlük eğitim istediğini dehşetle
öğrendi, ancak kraliçenin tek boş vakti sabah 5'ti... Zorlanmak öldürdü
onu.
Blofcunun Rehberi: Felsefe, Jim Hankinson (Teksas Universitesi Felsefe Profesoru)